Προς τις εκλογές της 17ης Ιουνίου...

Τη στιγμή που το φως του ήλιου σβήνει το φεγγάρι...
Καλαμάτα, 7/5/2012, 6:49 πμ

...δεν πέρασαν μέρες πολλές από τις πρόσφατες εκλογές. 

Εκλογές δύσκολες, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης.

Εκλογές  που σήμαναν το τέλος της Μεταπολίτευσης, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, το τέλος του δεδομένου δικομματισμού και της στρατευμένης και σίγουρης, σχεδόν, ψήφου.

Ήδη από το 2009 είχε αρχίσει να διαφαίνεται η αμφισβήτηση του ξύλινου πολιτικού λόγου από το σύνολο των Πολιτών. 

Η αμφισβήτηση παραδοσιακών θέσεων και απόψεων που βρίσκονταν σε απόσταση, τόσο από την καθημερινότητα των ψηφοφόρων, όσο και από τις προοπτικές, τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες τους από το πολιτικό προσωπικό, εκείνους δηλαδή που έχουν τη δύναμη να νομοθετούν και να ορίζουν τους κανόνες και τους στόχους της Χώρας μας.

Στις εκλογές της 6^ης Μαΐου το μήνυμα ήρθε πιο δυνατό, πιο συγκεκριμένο. Ήταν γροθιά στο στομάχι για όσους είχαν επιλέξει να ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν σε σχέση με τους ψηφοφόρους. 

Ήταν χαστούκι για όσους εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους ως πελάτες. 

Ήταν όμως και βαθιές εισπνοές οξυγόνου για όσους πίστευαν και αγωνίζονταν να ανατρέψουν το νοσηρό πολιτικό κλίμα, τις αποτυχημένες πολιτικές πρακτικές, τους αλαζόνες πολιτικούς που αδιαφορούσαν για το τίμημα που πληρώνουν καθημερινά οι Πολίτες εξαιτίας των δικών τους ανεύθυνων επιλογών.

Στις 6 Μαΐου τα δύο μεγάλα Κόμματα έγιναν μικρότερα, σημαντικά μικρότερα, χάνοντας μεγάλο κομμάτι της παραδοσιακής τους επιρροής και δύναμης, και, κυρίως, χάνοντας την ίδια τους διαχρονική, μεταπολιτευτικά, υπόσταση ως Κυβερνητικά Κόμματα, ως συστημικά Κόμματα, Κόμματα παραγόντων και μηχανισμών.

Στις 6 Μαΐου, ανεδείχθησαν και Κόμματα που, ψηφίστηκαν είτε για να φέρουν στο προσκήνιο τη δύναμη της αντίδρασης, της διαμαρτυρίας, της ανάγκης άμεσης αλλαγής του μίγματος πολιτικής στη Χώρα, είτε για να καλύψουν το κενό που αφήνει η αδιαφορία, η ανικανότητα, η ολιγωρία τόσο του Κράτους όσο και της συντεταγμένης Πολιτείας γενικότερα, για την κάλυψη, ως οφείλουν, σημαντικών ζητημάτων καθημερινότητας, όπως η ασφάλεια, κοκ.

Όμως, τόσο η πολιτική παράδοση της Χώρας, όσο και τα υφιστάμενα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, χρειάζονται λύσεις, φορείς εξουσίας με προγραμματικό λόγο συγκεκριμένο, με αξιόπιστο και δοκιμασμένο στελεχιακό δυναμικό, με σοβαρότητα, χωρίς λαϊκισμούς, με γνώση του εξωτερικού περιβάλλοντος, με χρονοδιάγραμμα και σχέδιο που θα θέτει ως κεντρικό πυλώνα, την ανάπτυξη μέσω της παραγωγικής διαδικασίας. Ανάπτυξη με προοπτική και αξιώσεις κι όχι οπισθοδρομική και ιστορικά απαξιωμένη, μέσω της αύξησης του χρόνου παροχής επιδομάτων ανεργίας, ή την ανεύθυνη, ανεδαφική κι επικίνδυνη τοποθέτηση για επιστροφή στη δραχμή και τη συνακόλουθη πολιτική και οικονομική διεθνή απομόνωση της Χώρας. 

Ανάπτυξη που θα ενεργοποιήσει, για παράδειγμα, το ΕΣΠΑ άμεσα, θα δώσει ανάσες ζωής πια, σε μία ταλαιπωρημένη και αρνητικά στοχοποιημένη από την Αριστερά, μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα. 

Ανάπτυξη που δε θα έχει εχθρό την Ευρώπη και τους δανειστές μας, αλλά θα επιτάσσει τη σοβαρή διαπραγμάτευση με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι την εθνική απομόνωση. 

Ανάπτυξη, που θα αποκαθιστά με σοβαρότητα και συγκροτημένο λόγο με εφικτές πολιτικές κι επιχειρήματα, την αξιοπιστία της Χώρας στο εξωτερικό και την εμπιστοσύνη των Πολιτών σε μία νέα μορφή διακυβέρνησης, πάνω σε σαφή κι εφαρμόσιμο πρόγραμμα, νέων προσώπων με εμπειρία και γνώση που ξεπερνά κατά πολύ τα «ένσημα» ενός αρχηγού που ανεδείχθη μέσα από ατέρμονες καταλήψεις, τα αιματηρά γεγονότα το Δεκέμβριο του 2008 στην Αθήνα, και τις συνιστώσες ενός σχηματισμού ιδεολογικά πολυκερματισμένου, ή των επαγγελματιών πολιτικών που προαπαιτούν και προτάσσουν του εθνικού συμφέροντος συγκεκριμένο αριθμό υπουργείων που επιθυμούν.

Στις 17 Ιουνίου, η απόφαση είναι κρίσιμη. Και η ψήφος οφείλει να είναι θετική. 

Θετική για τη Χώρα, θετική για τους Πολίτες, θετική για το αύριο στην Ευρώπη. 

Όμως θετική ψήφος δεν μπορεί να είναι ψήφος στο λαϊκισμό, ψήφος σε όσους κυβερνούσαν μέχρι χθες και σήμερα δηλώνουν ανεύθυνοι για τις πολιτικές τους. 

Στις 17 Ιουνίου, ψηφίζουμε προσβλέποντας και σχεδιάζοντας τη 18η Ιουνίου, αξιολογώντας τις συνέπειες και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η ψήφος μας. Γιατί είναι εύκολο να λέμε «ας γκρεμιστούν όλα», αλλά θα πρέπει να έχουμε μεριμνήσει για τα υλικά, τους πόρους και τους «μάστορες» που θα αναλάβουν την ανοικοδόμηση, θα ρίξουν τα θεμέλια, και θα ορθώσουν ένα όμορφο και γερό οικοδόμημα που θα αντέξει σε κάθε δυσκολία και τη δύναμη του χρόνου.

Στις 17 Ιουνίου, στ’αλήθεια, αλλάζουμε νοοτροπία, χτίζουμε το μέλλον μας.

Στις εκλογές της 6ης Μαϊου επιλέγουμε την Κυβέρνηση που αξίζουμε

Έφτασε η μέρα των εκλογών: μέρα ευθύνης, μέρα απόφασης.

Η παραμονή του μέλλοντός μας, του μέλλοντος της Ελλάδας και της Μεσσηνίας.

Μέρα δύσκολης απόφασης, αλλά μέρα εθνικού χρέους.

Μέρα που ή εγκαταλείπουμε τις τύχες της Χώρας ή ριχνόμαστε στη μάχη για να κερδίσουμε την Ελπίδα και να ανοικοδομήσουμε την Ελλάδα μας.

Καθένας μόνος, στο παραβάν, μα και όλοι μαζί, έτσι όπως έγραψε ο Καζαντζάκης στην Ασκητική του:

«Ν’αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω»

Έχουμε θυμό, έχουμε οργή. Έχουμε όμως τον τρόπο μπροστά στη κάλπη, ν’αλλάξουμε τη  πορεία της Χώρας, έχουμε τη δύναμη να τα καταφέρουμε.

Έχουμε το θάρρος, την ειλικρίνεια, τις αναγκαίες και συγκεκριμένες προτάσεις. Κι έχουμε τη διάθεση ν’αγωνιστούμε, για την Ελλάδα, για τη Μεσσηνία.

Για να ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας, την ασφάλειά μας, την κοινωνική συνοχή. Για να επιτύχουμε την ανάπτυξη. Με νοικοκύρεμα, με ισονομία, με τους άξιους και χρήσιμους. Με  εφικτούς στόχους και πρόγραμμα συγκεκριμένο.

Στις εκλογές της 6^ης Μαϊου δεν εκφράζουμε μόνο τη γνώμη μας. Εκφράζουμε τη γνώση μας, τα δικά μας σχέδια και όνειρα, κι απαντάμε υπεύθυνα σε όσους επενδύουν στην απογοήτευση, τα αδιέξοδα, τις εξαρτήσεις, την οικονομική καταστροφή, την εθνική απαξίωση.

Στις εκλογές της 6^ης Μαϊου επιλέγουμε την Κυβέρνηση που αξίζουμε, την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Αντώνη Σαμαρά.

Την Κυβέρνηση της ευθύνης, της συνέπειας, της ανανέωσης. Την Κυβέρνηση που βάζει μπροστά την Ελλάδα, διαχρονικά κι αταλάντευτα. Την Κυβέρνηση που τολμά, που αγωνίζεται, που σέβεται τους Πολίτες, τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Την Κυβέρνηση που, και θέλει, και μπορεί.

Στις εκλογές της 6^ης Μαϊου ψηφίζουμε συνειδητά, μαζικά, υπεύθυνα, με γνώμονα την κοινή λογική και το καλό της Πατρίδας.

Στηρίζουμε τον Αντώνη Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία για να ξημερώσει μια αισιόδοξη 7η Μαίου.

Στηρίζουμε την ανανέωση, την ανατροπή, την ανάκαμψη. Διότι δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος γι’ αυτόν που δεν ξέρει πού πηγαίνει.

Την Κυριακή 6 Μαϊου ενώνω τη φωνή μου και τη δύναμή μου με όλους τους Μεσσήνιους και όλους τους Έλληνες που εργάζονται, αγωνίζονται, διεκδικούν το αύριο που αξίζουν και δικαιούνται.

Την Κυριακή 6 Μαϊου, ζητώ την ψήφο των Μεσσηνίων στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, το ψηφόδελτιο του Αντώνη Σαμαρά.

Την Κυριακή 6 Μαίου, αλλάζουμε νοοτροπία, χτίζουμε το μέλλον μας.

Μίλτος Π. Χρυσομάλλης

Υποψήφιος Βουλευτής Μεσσηνίας

Νέα Δημοκρατία

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Ελευθερία, 5/5/2012

Έσσεται ήμαρ

Λίγες μέρες μόνο, λίγες, σχεδόν ελάχιστες για τις εκλογές.

Με λόγια πολλά και προβληματισμούς:  «τι να ψηφίσω, γιατί να ψηφίσω, μήπως θ’ αλλάξει κάτι;»

Λογικά τα ερωτήματα όταν βλέπεις μόνο το σήμερα και κοιτάς κατάματα μόνο το χθες· αυτό το χθες, που μας έφερε στο σημερινό τέλμα, στο χείλος του γκρεμού, που, με 2 μποφόρ, γκρεμίζονται πια όλα.

Μα όταν κοιτάς το αύριο, όταν προσδοκάς το μέλλον δεν μπορείς να ζήσεις με προοπτική την ανασφάλεια, το χάος, το τίποτα.

Γιατί έχεις μάθει ν’ αγωνίζεσαι, να βρίσκεις δύναμη στα δύσκολα, να λες στην ώρα τους τα μεγάλα «όχι» και να τραβάς τις δικές σου διαχωριστικές γραμμές.

Σε μια βδομάδα σχεδόν, είναι η ώρα της κρίσης, της επιλογής, της προσωπικής ευθύνης για το κοινό μέλλον.

Στις 6 Μαΐου ψηφίζουμε, μαζικά, με το κεφάλι ψηλά, με δύναμη και πίστη. Επιλέγουμε τη Νέα Δημοκρατία, στηρίζουμε τον Αντώνη Σαμαρά, εμπιστευόμαστε τους νέους που εκείνος επέλεξε να έχει δίπλα του, μαζί του, στην πορεία ανάκαμψης, ανάπτυξης κι ελπίδας.

Στις 6 Μαΐου, αποφασίζουμε ότι, θέλουμε να αφήσουμε πίσω το παρελθόν που μας πληγώνει για να οικοδομήσουμε το μέλλον που μας αξίζει: αξιοποιώντας, εμείς οι Έλληνες, τον υποθαλάσσιο ορυκτό μας πλούτο και τα ενεργειακά μας πλεονεκτήματα, την πρωτογενή παραγωγή (τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία), σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας ένα δίκαιο, απλό και πρακτικό φορολογικό σύστημα, χωρίς παράθυρα και παραθυράκια για τους επιτήδειους φοροφυγάδες, αποδεσμεύοντας τα Κοινοτικά Κονδύλια που θα φέρουν ανάπτυξη στη Χώρα, δουλειές στους νέους και προκοπή, μαζεύοντας την κρατική σπατάλη και κατευθύνοντας το όφελος στη μείωση του ελλείμματος.

Μα πιο πολύ απ’ όλα, την Κυριακή 6 Μαίου, κάνουμε το πολιτικό κι εθνικό μας χρέος: απαντάμε έμπρακτα στις σειρήνες που επιδιώκουν την πολιτική κερδοσκοπία μέσα από τη δήθεν επιτακτική ανάγκη στήριξης μικρών, δηλαδή άπειρων πολιτικά, κομμάτων, και τη στήριξη πολυκομματικών, δηλαδή ασύμβατων προγραμματικά και ιδεολογικά, κυβερνήσεων συνασπισμού.

Απαντάμε στους πολιτικά ανεύθυνους κι εθνικά επικίνδυνους που ανάγουν την αποχή σε κορυφαία πολιτική πράξη: στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία μόνον ο Πολίτης, ο ψηφοφόρος, ο φορολογούμενος, αποφασίζει και ορίζει διά της ψήφου του, ποιος/α θα τον εκπροσωπεί, θα νομοθετεί, θα θεμελιώνει κάθε νέα μέρα του μέλλοντός του.

Κι αυτή η ψήφος είναι ευθύνη, δικαίωμα αλλά κυρίως υποχρέωση, για να ξημερώσει μια αισιόδοξη 7η Μαΐου, η απαρχή σκληρής προσπάθειας, με συγκεκριμένο πρόγραμμα και λύσεις, με σίγουρα και μετρήσιμα αποτελέσματα.

Στις 6 Μαΐου ψηφίζουμε, λοιπόν, όλοι και όλες, υπεύθυνα, μυαλωμένα, θετικά.

Γιατί η Πατρίδα, ο τόπος, όλοι μας, έχουμε ανάγκη από θετική προοπτική, θετική πορεία, θετική ψήφο.

Χρειαζόμαστε αυταπάρνηση, όχι άρνηση, διέξοδο από την κρίση, όχι άλλα αδιέξοδα, ανάληψη ευθύνης όχι διάχυση ανευθυνότητας, πράξεις εφικτές κι όχι θεσμοθετημένη απραξία.

Στις 6 Μαΐου, κάνουμε τη διαμαρτυρία μας, ψήφο στην παράταξη που έφερε την Ελλάδα στην Ευρώπη, την παράταξη που με ειλικρίνεια πορεύεται, την παράταξη που πολιτεύεται διαχρονικά, αταλάντευτη ιδεολογικά, με συνέπεια, με το κεφάλι ψηλά.

Στις 6 Μαΐου, ψηφίζουμε πρόγραμμα, πρόεδρο μπροστάρη, πρόσωπα νέα και ικανά. Δεν ακούμε, σκεπτόμαστε. Δεν «παίρνουμε γραμμή»,  και δε μαντρώνουμε τις επιλογές μας στις όποιες οδηγίες των εκάστοτε κομματικών μηχανισμών. Γιατί όπως λέει κι ο Πρόεδρος, ο Αντώνης Σαμαράς, «όταν μιλάει ο λαός, οι μηχανισμοί σιωπούν».

Στις 6 Μαΐου πάμε στην κάλπη γνωρίζοντας εκ των προτέρων το ιστορικό μας χρέος: να πάμε την Ελλάδα μπροστά, ψηλά δυνατά.

Έσσεται ήμαρ: στις 6 Μαΐου, αλλάζουμε νοοτροπία, χτίζουμε το μέλλον μας.

Μίλτος Π. Χρυσομάλλης

Διδάκτωρ Πολιτικός Μηχανικός

Υποψήφιος Βουλευτής της ΝΔ στον Ν. Μεσσηνίας 

Δημοσιεύθηκε στο Antinews, 1/5/2012 

Ομορφιά σε φόντο γαλάζιο...

....Κυριακή απόγευμα κι ο ήλιος να πέφτει γλυκά στο Μεσσηνιακό Κόλπο....


θάλασσα πλανεύτρα, με τους φάρους και τα καράβια σου....κι ένα δέντρο, σαν να φύτρωσε στ'αλάτι σου...


Ομορφιά σε φόντο γαλάζιο, 29 Απριλίου 2012, 18.42

Το μέλλον δε θα περιμένει...

Σε δέκα μέρες οι εκλογές, η επιλογή μας, η απόφασή μας.


Το μέλλον το δικό μας, των φίλων, της οικογένειας, της Πατρίδας, της Μεσσηνίας.


Τίποτα πια δεν είναι απλό και τίποτα δεν είναι δεδομένο, γιατί η οικονομική κρίση δεν τελείωσε ακόμα, τα προβλήματα δεν έσβησαν, τα ζόρια δεν ξεπεράστηκαν.


Το αύριο σχεδιάζεται στις 6 Μαΐου, από εμάς, όλους εμάς. Και δικαιολογία δεν υπάρχει για αναβολές, ούτε για λάθος υπενθύμιση στο κινητό.


Στις 6 Μαΐου, παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας, μ'ένα ψηφοδέλτιο στην κάλπη. 
Ένα ψηφοδέλτιο που θα πρέπει να επιλέξουμε με σύνεση και με καθαρό μυαλό. 


Γιατί η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια δοκιμών, το μέλλον δε θα περιμένει, δε θα δώσει δεύτερη ευκαιρία. 
Κι αυτή είναι η αλήθεια.


Πληρώσαμε και πληρώνουμε τους πειραματισμούς όσων δημόσια κι αναίσχυντα κι ανερυθρίαστα έλεγαν ότι "λεφτά υπάρχουν", ενώ έκλειναν δυσβάσταχτες συμφωνίες με δανειστές, στα διαλείμματα από τις αθλητικές τους δραστηριότητες. 


Πληρώσαμε και πληρώνουμε εκβιαστικά διλήμματα για δημοψηφίσματα που προκαλούσαν αναταραχές στις αγορές και θρίαμβο των κερδοσκόπων σε βάρος των Ελληνίδων και των Ελλήνων.


Πληρώσαμε και πληρώνουμε, εκείνους που χωρίς ντροπή φώναζαν "μαζί τα φάγαμε" για να καλύψουν τις ευθύνες τους για την σημερινή δυσχερή κατάσταση της Χώρας.


Αλλά σήμερα λέμε ως εδώ. Φτάνει. Τέλος στα παιχνίδια τους στην πλάτη μας. 


Σήμερα εμείς σκεφτόμαστε, εμείς αποφασίζουμε, εμείς ψηφίζουμε.


Σήμερα παίρνουμε ανάσα βαθιά, σηκώνουμε τα μανίκια και επιλέγουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα, εφικτές πολιτικές λύσεις με μετρήσιμα αποτελέσματα, ισονομία, αξιοσύνη, μπέσα, ξεκάθαρη ευρωπαϊκή προοπτική.


Σήμερα επιλέγουμε Νέα Δημοκρατία, στηρίζουμε Αντώνη Σαμαρά, ψηφίζουμε ανανέωση, ανάπτυξη, ελπίδα.


Ναι, ψηφίζουμε ανανέωση. 


Νέα πρόσωπα, με δύναμη, με ψυχή, με θέληση, με γνώσεις. 


Νέους και νέες που θέλουν να σχεδιάσουν ένα καλύτερο μέλλον, το δικό τους.


Να απογαλακτιστούν έμπρακτα από τις πολιτικές παθογένειες των κολλητών, του "μέσου", των τζακιών. 


Να θέσουν την κόκκινη γραμμή σε πρακτικές, συνήθειες, λογικές "έτσι είν'η Ελλάδα" και να απαντήσουν με ένα βροντερό "έτσι ήταν η δική σας Ελλάδα που σήμερα πονά και ματώνει και πληγώνει. Η δική μας Ελλάδα θα είναι περήφανη, δυνατή, ανεξάρτητη, δημιουργική, παραγωγική, ανταγωνιστική."


Στις εκλογές της 6ης Μαΐου, δε κοιτάμε πίσω, δε μιζεριάζουμε, δεν αποδεχόμαστε μοιρολατρικά τις τύχες που μας επέβαλλαν.


Στις 6 Μαΐου αποφασίζουμε για την Ελλάδα που θέλουμε να οικοδομήσουμε, στηρίζουμε τη Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά, ψηφίζουμε πρόσωπα καθαρά, με χέρια καθαρά, γνώσεις, θέληση, δύναμη, ειλικρίνεια.


Στις 6 Μαΐου Αλλάζουμε νοοτροπία, Χτίζουμε το μέλλον μας.

Ζούμε στα τελειώματα της Μεταπολίτευσης….

Δεν είναι στοίχημα οι εκλογές, ούτε διακύβευμα.

Απόφαση είναι και μάλιστα, πολιτική απόφαση, για όσους ζητούν την ψήφο, κυρίως όμως, για όσους και όσες θα τη δώσουν.

Ζούμε στα τελειώματα της Μεταπολίτευσης.

Κοντά στην επιλογή να πάρουμε τα βουνά ή να δώσουμε ευκαιρία. Μία ευκαιρία όμως, την τελευταία.

Σε όποιον την αξίζει, σε όποιον την τιμά.

Γιατί αυτή η ευκαιρία είναι το μέλλον μας το ίδιο, το μέλλον των πατεράδων και το μέλλον των παιδιών μας. Το μέλλον της Πατρίδας μας, το μέλλον της θάλασσας, της γης και τ’ουρανού μας, η ζωή μας ολόκληρη κι η ανάσα της ψυχής μας. Κι αυτή η ευκαιρία δεν είναι για παζάρια, δεν είναι για «ίσως», δεν είναι παιχνίδι, δεν είναι «ωχ αδελφέ», δεν είναι «όλοι ίδιοι είναι μωρέ». Είναι το δικό μας «ελευθερία ή θάνατος» 191 χρόνια μετά.

Ξέρουμε όλοι ότι, για χρόνια θα πληρώνουμε το παρελθόν που οικοδόμησαν κάποιοι στις πλάτες και την υπομονή μας. Αυτοί που ενίοτε ξεδίψαγαν πίνοντας τον ιδρώτα μας με καλαμάκι. Και φταίξαμε κι εμείς, γιατί κάποτε τους αφήσαμε λάσκα τα μπόσικα της υπομονής και της ελπίδας μας. Και σήμερα το πληρώνουμε, αλλά ταυτόχρονα λέμε «ως εδώ, τώρα εμείς αποφασίζουμε, κρίνουμε, επιλέγουμε με κοινή λογική και με κριτήριο μετρήσιμο».

Σήμερα, λοιπόν, ένα είναι το κριτήριο απόφασης, λογικό, αυτονόητο, μετρήσιμο: ισονομία. Όχι απλά έλεγχος και τιμωρία, ισονομία για όλους, μικρούς και μεγάλους, παλιούς και νέους, τζάκια και φουφούδες, δημοσίους κι ιδιωτικούς, ελεύθερους και «πολιορκημένους», «δικούς μας» και «δικούς τους».

Ισονομία σημαίνει οργάνωση, ευθύνη, επιβράβευση του έντιμου και τιμωρία του ανέντιμου.

Ισονομία σημαίνει να μην νιώθω χαζός (sic), να έχω στόχους και να γνωρίζω εκ των προτέρων ότι μπορώ να τους πετύχω με τις δυνάμεις, το μυαλό και την προσπάθειά μου, σε ένα πλαίσιο με κανόνες ξεκάθαρους και ίδιους για όλους.

Ισονομία σημαίνει ότι προκόβουν οι νοικοκυραίοι, οι άριστοι, οι δουλευταράδες. Κι ότι πλεονέκτημα είναι το καθαρό βλέμμα και τα καθαρά χέρια, η προσωπική προσπάθεια κι όχι το «ξέρεις ποιος είμ’εγώ».

Ισονομία είναι να έχεις το θάρρος να παλεύεις, να διεκδικείς, να πείθεις όχι γιατί θα διορίσεις, μα διότι θα δουλέψεις για να θεμελιώσεις και δυναμώσεις την ανάπτυξη ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.

Ισονομία είναι να έχεις σχέδιο ολοκληρωμένο, εφικτό, δοκιμασμένο, με χρονοδιάγραμμα, προϋπολογισμό και προγραμματισμένο τακτικό απολογισμό. Σχέδιο δύσκολο όχι βολικό, που να αξιοποιεί υγιείς δυνάμεις, σύγχρονη γνώση και εμπειρία ετών.

Ισονομία είναι τελικά, να θέλεις να ανδρώσεις πάλι την Ελλάδα, ανεξάρτητη, περήφανη, γενναία, έντιμη. Να θέλεις να γίνει πάλι παράδειγμα και φάρος ανάπτυξης, προόδου, καινοτομίας.

Αυτή είναι η τελευταία, ίσως, ευκαιρία.

Στις επερχόμενες εκλογές, η απόφαση για το Κόμμα, τον αρχηγό, τον υποψήφιο, τον ψηφοφόρο είναι μία και μοναδική: ισονομία κι αξιοσύνη έμπρακτα, αδιαπραγμάτευτα, χωρίς παράθυρα, παντζούρια, γρίλιες και μπαλκονόπορτες. Αυτό φωνάζει η ψυχή κι η οργή μας. Αυτό ζητά ο νοικοκύρης που δουλεύει για το σπιτικό και την προκοπή των παιδιών του. Αυτό ονειρεύεται ο νέος που θέλει να μείνει στην Ελλάδα κι όχι να φύγει μετανάστης.

Ισονομία κι αξιοσύνη είναι η τιμή κι η αναγνώριση στον ειλικρινή, τον έντιμο, το φιλόδοξο. Κι είναι η τιμωρία για όσους «μαζί τα φάγανε», όσους ζούσαν παρασιτικά στις πλάτες μας, όσους μας έφεραν με τις επιλογές τους την υποτέλεια στην Τρόικα.

Ισονομία κι αξιοσύνη, λοιπόν, πρόεδρε Αντώνη Σαμαρά.

Αυτό μόνο, χωρίς επεξηγήσεις, «μικρά γράμματα» και δήθεν δημιουργικό διάλογο.

Ξέρεις τον τρόπο κι έχεις τη δύναμη, εμάς, όλους εμάς που σε πιστεύουμε και σε στηρίζουμε από την πρώτη μέρα, χωρίς δεύτερες σκέψεις και «φίλτρα ανταλλαγμάτων».

Η δύναμή σου, Πρόεδρε, είναι ο κόσμος της Νέας Δημοκρατίας, ο κόσμος που σε επέλεξε πριν 2.5 χρόνια για να επουλώσεις τις πληγές της παράταξης και να δώσεις ελπίδα, προοπτική, λύσεις απτές, εφικτές, αποτελεσματικές στην Ελλάδα. Η Νέα Δημοκρατία που δεν είναι απλά ένα Κοινοβουλευτικό Κόμμα, αλλά διαχρονικά, η κινητήριος δύναμη της Χώρας, η συνεπής Ευρωπαϊκή παράταξη, η μοναδική επιλογή για την ανάπτυξη όλων των Ελληνίδων και όλων των Ελλήνων.

Είναι μεγάλη η ευθύνη σου, είναι μεγάλη όμως και η δύναμή σου, εμείς.

* Ο Μ. Χρυσομάλλης είναι υποψήφιος της ΝΔ στο Νομό Μεσσηνίας

(Δημοσιεύθηκε στο antinews : http://www.antinews.gr/2012/04/21/157093/ στις 21 Απριλίου 2012)

Αλλάζουμε νοοτροπία, χτίζουμε το μέλλον μας

Ξεκινάμε τον αγώνα, λοιπόν. 

Με δύναμη, με το κεφάλι ψηλά, με καρδιά και χέρια καθαρά, με ειλικρίνεια, θέληση, σκληρή δουλειά.

Για τη Μεσσηνία, για την Ελλάδα.

Για να διορθώσουμε αυτά που μας στεναχωρούν και μας πληγώνουν.

Για να δημιουργήσουμε την ποιότητα ζωής που μας αξίζει, να διεκδικήσουμε όσα μας στέρησαν και όσα μας ανήκουν.

Για να ανακτήσουμε την εθνική μας περηφάνια, την εθνική μας αξιοπρέπεια, την ισονομία, την ελπίδα.

Ξεκινάμε λοιπόν: Αλλάζουμε νοοτροπία, χτίζουμε το μέλλον μας.