27 Μαρτίου 2012




.... Είδα τα κουρασμένα, μα δυνατά, χέρια του κυρ Βασίλη και το καθαρό του βλέμμα. 

Κι άκουγα για ώρα να μου μιλά για τη γη, τη θάλασσα, τη Μεσσηνία τη δική του. 
Κι ήταν πιο νέος στην ψυχή  από 18άρης, γιατί έχει ακόμα όνειρα και "θέλω" και "μπορώ".

Και ζήλεψα και πείσμωσα για τη δική του τη ζωή και τη δική μας, για τη δική του γη και θάλασσα, και τη δική μας.

Δεν είναι κούραση ο αγώνας για να βελτιώσουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Για να αλλάξουμε προσανατολισμό κι από αυτά που συνηθίσαμε, να παλέψουμε γι'αυτά που μας πάνε ψηλότερα, μας γεμίζουν, μας κάνουν να χαμογελάμε για κάθε κορφή που κατακτάμε.

Δεν είναι υποχρέωση να προσπαθήσουμε για τον κυρ Βασίλη. Είναι καθήκον να αγωνιστούμε για κείνον, για τα παιδιά και τα εγγόνια του, για όλους, μικρούς και μεγάλους, παίρνοντας δύναμη από το παρελθόν κι ανάσα για το μέλλον.

Δεν είναι bullet σε μία to-do-list ο σεβασμός στα χρόνια, στον κόπο και την πείρα του. Είναι μονόδρομος ν' ακολουθήσουμε το παράδειγμά του, τη δύναμη των χεριών, της πίστης, και της καρδιάς του.

Είναι επιλογή μοναδική : αλλάζουμε νοοτροπία, χτίζουμε το μέλλον μας.


1 σχόλιο: